Help! Mijn hond heeft een epileptische aanval!

 

Wat is epilepsie?

Hersencellen communiceren met elkaar door elektrische signalen door te sturen via verbindingen/ zenuwuitlopers. Te sterke elektrische signalen worden verzwakt en in de juiste richting geleid. Bij epilepsie is er sprake van abnormale elektrische activiteit in het brein van een hond: de elektrische signalen worden niet verzwakt of er worden in korte tijd te veel signalen verstuurd… Hierdoor krijgt een hond een epileptische aanval waarbij het dier geen controle meer heeft over zijn of haar lichaam.
Epilepsie kan erfelijk zijn, de aandoening kan echter ook veroorzaakt worden door een structurele ‘fout’ in de hersenen of door onbekende oorzaken.

Epileptische aanvallen kunnen onderverdeeld worden in verschillende soorten:

1. Een gegeneraliseerde aanval waarbij het gehele lichaam betrokken is.
2. Een gelokaliseerde aanval waarbij slechts een gedeelte van de hersenen betrokken is.
3. Een clustering waarbij verschillende aanvallen snel na elkaar optreden. Ook wanneer een hond meer dan één aanval heeft op een dag is er sprake van een clustering.
4. Een psychomotorische aanval is een epileptische aanval waarbij een hond zich anders gedraagt dan normaal. Zo kan het dier meer vocaal zijn dan normaal, waarbij je kunt denken aan veel huilen. Maar het dier kan ook naar zijn eigen staart of naar denkbeeldige insecten happen.
5. Een status epilepticus is een aanval die langer dan 10 minuten duurt. Neem direct contact op met je dierenarts als dit gebeurt!
   
   

Hoe ziet epilepsie eruit bij honden?

Tijdens een epileptische aanval heeft een hond geen controle over zijn of haar lichaam. Het dier heeft veelal last van spierkrampen/ spiersamentrekkingen; hierdoor laten de dieren ook vaak hun ontlasting lopen. Verder kan een hond gaan schuimbekken tijdens een aanval. In de meeste gevallen zijn honden (gedeeltelijk) buiten bewustzijn.

Wanneer een hond last heeft van een epileptische aanval verloopt deze in drie fases:

1. 1. De inleiding, ook wel de pre-ictus of aura genoemd: deze fase kan enkele minuten of zelfs uren in beslag nemen. Gedurende de inleiding is een hond erg onrustig of juist heel rustig, aanhalig en/of angstig.
   2. De aanval, ook wel de ictus genoemd: tijdens deze fase verliest het dier veelal zijn of haar bewustzijn en valt om. Vervolgens treden de ongecontroleerde spiersamentrekkingen op. Tijdens een epileptische aanval kan een hond ook meer moeite hebben met ademhalen. Een epileptische aanval duurt vaak een aantal minuten, wanneer een aanval echter langer duurt dan 10 minuten is het belangrijk dat je contact opneemt met de dierenarts!
   3. De periode na de aanval, ook bekend als de post-ictus: na de aanval zal een hond weer bij bewustzijn komen. De spiersamentrekkingen stoppen en de ademhaling gaat weer terug naar normaal. Een hond is na een aanval veelal in de war, ga daarom altijd rustig en voorzichtig om met jouw hond na een aanval.

      Tijdens een epileptische aanval heeft een hond geen controle over zijn of haar lichaam. Het dier heeft veelal last van spierkrampen/ spiersamentrekkingen; hierdoor laten de dieren ook vaak hun ontlasting lopen. Verder kan een hond gaan schuimbekken tijdens een aanval. In de meeste gevallen zijn honden (gedeeltelijk) buiten bewustzijn.

Wat zijn de oorzaken?

Een epileptische aanval kan verschillende oorzaken hebben. Er kan sprake zijn van primaire epilepsie of secundaire epilepsie. Primaire epilepsie is erfelijk en komt bij bepaalde hondenrassen vaak voor; deze vorm van epilepsie zie je vaak bij dieren die ouder zijn dan 1 jaar. Bij deze vorm van epilepsie hebben de aanvallen geen aanwijsbare oorzaak. Bij secundaire epilepsie is de aanval een gevolg van een ander gezondheidsprobleem, hierbij kun je denken aan een trauma (ongeluk), een tumor, infecties, aangeboren afwijkingen, ernstige lever- of nieraandoeningen of een vergiftiging.

De behandeling van epilepsie

Wanneer er sprake is van een onderliggend probleem die de epileptische aanvallen veroorzaakt, wordt dit onderliggende probleem verwijderd. Dit is echter niet altijd mogelijk, in deze gevallen zal een hond medicatie krijgen.
Het is belangrijk om te weten hoe vaak een hond last heeft van een epileptische aanval. Vaak krijgt een dier pas medicijnen tegen de aandoening wanneer er vaker dan één keer per maand een epileptische aanval optreed.
De behandeling van epilepsie bestaat uit het medicijn Fenobarbital of Pexion. Ook Bromide is een veel gebruikt medicijn tegen epilepsie.

Bij een goede behandeling tegen de aandoening zal de periode tussen aanvallen langer worden, zal de ernst van de aanvallen afnemen en de duur van de aanval zal afnemen.

Hondenrassen die gevoelig zijn voor epilepsie

Elk hondenras kan epilepsie krijgen. Er zijn echter bepaalde rassen die gevoeliger zijn voor de aandoening. Het gaat dan om de volgende rassen: poedels, schnauzers, basset hounds, collies en cocker of springer spaniels.

Aandachtspunten

Het is niet mogelijk om een epileptische aanval bij jouw hond te stoppen. Houdt er rekening mee dat jouw hond geen controle over zijn of haar lichaam heeft, dus wees voorzichtig.
Belangrijke aandachtspunten tijdens een aanval zijn:

• Blijf rustig, hoe moeilijk dit ook is. Je kunt jouw hond het beste goed observeren en afwachten tot de aanval over is.
• Probeer de duur van de aanval bij te houden.
• Maak ruimte voor je hond wanneer er meubels of andere voorwerpen in de buurt staan. Op deze manier kun je voorkomen dat jouw hond zich verwond aan de meubels of andere voorwerpen.
• Probeer je hond niet vast te houden tijdens een aanval.
• Duurt de aanval langer dan 10 minuten? Neem dan contact op met jouw dierenarts!

 

Wanneer jouw hond voor de eerste keer last heeft van een epileptische aanval kun je na de aanval het beste contact opnemen met de dierenarts. Dan kun je een afspraak inplannen om jouw trouwe viervoeter te laten onderzoeken. Op deze manier is het mogelijk om secundaire epilepsie uit te sluiten of juist vast te stellen.