Heupdysplasie bij honden

Bij heupdysplasie is het heupgewricht misvormd. De kop van het heupgewricht en de bekken passen niet goed in elkaar. De kop van het dijbeen gaat over de kom van het heupgewricht heen wrijven met als gevolg dat het gaat slijten. De volgende oorzaken kunnen heupdysplasie veroorzaken.

  • Te veel of verkeerde beweging bij pups
  • Te snelle groei
  • Verkeerde voeding of overgewicht
  • Erfelijke bepaling

 

Symptomen van heupdysplasie

  • Pijn, moeilijk lopen en slijtage in het kraakbeen bij de gewrichten.
  • De achterhand van de hond achter in de ontwikkeling
  • Schommelend lopen
  • Het heupgewricht wordt steeds stijver, heeft minder bewegingsmogelijkheden en is gevoeliger of pijnlijk.
  • Minder zin om te spelen

Moeite met springen of traplopen

Heupdysplasie komt vaak voor bij Duitse Herders, Labradors en de Berner Sennen. Het wordt vastgesteld door de dierenarts met een algemeen onderzoek; hij begint met kijken hoe de hond loopt en daarna onderzoekt hij hem verder op tafel. Door het buigen en strekken van de heupgewrichten kan de dierenarts vaststellen hoeveel pijn de hond heeft. Uiteindelijk wordt alles definitief vastgesteld met het maken van röntgenfoto’s.

Behandeling heupdysplasie

Als heupdysplasie behandeld wordt, ligt de focus op het versterken van de spieren door de hond in een rechte lijn te laten lopen, zoals bijvoorbeeld via zwemmen. Het beste is om korte wandelingen over de gehele dag te verspreiden en niet 1x lang. Verder moet je ervoor zorgen dat je hond geen trap meer gaat lopen en niet te veel springt. Let er ook op dat je hond geen overwicht krijgt. Mocht dit wel gebeuren zorg er dan voor dat hij zo snel mogelijk weer op goed gewicht komt. Dit is zodat de gewrichten zo min mogelijk worden belast. Ook kan de dierenarts pijnstillers en ontstekingsremmers voorschrijven. Indien er wordt gekozen voor een operatie, kan de dierenarts uit verschillende technieken kiezen:

  1. Kunstheup
  2. Bekkenkanteling: Voor een betere aansluiting tussen de heupkop en -kom, wordt het bekken op drie plaatsen gekanteld.
  3. Juvenile Pubic Symphysiodesis: alleen bij jonge honden mogelijk. Hierbij wordt de groei van het bekken veranderd, zodat het gewricht zich beter ontwikkeld.
  4. Heupkop resectie: de heupkop wordt verwijderd zodat er meer stabilisatie is. Deze operatie is niet aan te raden voor grotere rassen.